De meeste UiTPAS-starters beginnen louter met het gemeentelijk aanbod. Jullie doen het anders?
In het begin was dat het plan, maar omdat Eeklo met haar KomUitPas al erg op verenigingen inspeelde, wilden wij dat in Assenede ook wel proberen. Proberen, want we mikten op een vijftal (grote) partners, we hoopten op misschien tien. Dat is iets anders uitgedraaid: op de infoavond was er zelfs 80 man (lacht)! Zowel grotere verenigingen zoals Chiro en Scouts, de Gezinsbond en K.V.L.V., als lokale muziek- en sportverenigingen, of een biljartclub.
Is dat dan de meerwaarde van je verenigingen? De variatie en de omvang van het aanbod?
Zeker. Grote steden als Gent hebben aanbieders genoeg, maar in een kleine gemeente is het dat wat aan UiTPAS extra waarde geeft. We hebben in Assenede best wel wat gemeentelijke activiteiten, maar we willen zoveel mogelijk keuzes geven, ook aan mensen in armoede. Willen we mensen echt aanzetten tot meer participatie, dan helpt een groot aanbod heel erg. Vanaf dan wordt het pas echt interessant om een UiTPAS aan te kopen.
Hoe zijn jullie er dan in geslaagd om al die verenigingen ook daadwerkelijk te overtuigen?
Ik denk vooral door hen rechtstreeks aan te spreken. Op papier is een project zoals UiTPAS erg uitgebreid en een ver-van-mijn-bed-show, terwijl het principe tegelijk ook heel simpel is. Maar dat moet je kunnen duidelijk maken. Daarom hebben we op de infosessie een ambassadeur uit Gent laten spreken. Die vertrok echt vanuit zijn verenigingsachtergrond en dat bracht alles meteen heel wat dichterbij. Dat werkt meteen ook drempelverlagend. Na de infosessie stond dan ook iedereen in groepjes na te praten en te discussiëren. De verenigingen die nadien nog twijfelden, konden ons dan contacteren voor ‘info op maat’.
Wat hield dat precies in, die 'info op maat'?
Dan gingen we bijvoorbeeld naar bestuursvergaderingen om UiTPAS uitgebreid toe te lichten. Zo konden we meteen inspelen op vragen die naar boven kwamen en zelf ook meedenken over een concrete en individuele aanpak per vereniging. Of we probeerden via enkele contactpersonen voet aan wal te krijgen.
Stuurt Assenede nu een bepaalde boodschap naar de buitenwereld?
Goh… In ieder geval niet bewust. In het begin hadden wij net zoals andere gemeentes onze twijfels. Zo’n groot avontuur, zal dat wel lukken? Maar nu kunnen we met trots ‘ja’ zeggen. Begrijp me niet verkeerd; het was veel werk – we maakten een infobrochure, liepen alle adviesraden af, schreven, belden en mailden – maar het loont. Ik hoop vooral dat we nieuwe en kleine regio’s en gemeenten aan het denken kunnen zetten. Want wat hier in Assenede kan, kan ergens anders ook.