Wat is de Roadtrip Cultuureducatie?
De Roadtrip Cultuureducatie neemt je mee langs de diversiteit van cultuureducatie i.s.m. boeiende partners en (internationale) sprekers. Met een lezing, workshop of tafelgesprek duiken we in de verschillende domeinen van cultuureducatie. Steeds verfrissend en actueel, met veel ruimte voor ontmoeting.
Over de sessie
Een kinderlichaam is de spiegel van de omgeving waarin het opgroeit. Als die omgeving vol spanning is, dan heeft dat een impact. Armoede, migratie, oorlog, intrafamiliaal conflict, een verstoorde schoolsituatie, er zijn vele vormen van stress waardoor een kinderlichaam getekend kan worden. Kan zo’n lichaam worden bevrijd? Welke rol speelt kunst daarin? Wat kunnen we leren van (kunst)organisaties die werken met kinderen in conflictsituaties?
Tijdens het online roadtripevent brengen we drie opmerkelijke gesprekspartners samen. Ze vormen drie inspirerende praktijken waarin het kind centraal staat en waarin artistieke en rituele handelingen een sleutel vormen tot bevrijding en verbinding. Na de drie praktijkverhalen is er ruimte voor reflectie en uitwisseling.
Over de gesprekspartners
Drie medewerkers van hetpaleis gaan tijdens het event in gesprek met:
Emile Saba is artistiek leider van het Ashtar Theatre (Ramallah, Palestina). Dit theater bouwde in de context van militaire onderdrukking een grote expertise op in het werk met kinderen en jongeren.
Joke Laureyns is choreograaf en mede-oprichter van het dansgezelschap kabinet k (Gent). Kabinet k co-creëert met kinderen en professionele dansers; het ontwikkelde een artistieke taal die ook in conflictgebied als urgent wordt ervaren.
Marie Pierrard is pedagoog en mede-oprichter van La Petite École (Brussel). Dit is een pedagogisch project voor vluchtelingenkinderen die nog nooit naar school zijn geweest; het is een transitieplek die de instap in het reguliere onderwijs wil vergemakkelijken.
De verhalen openen de blik op je eigen praktijk met kinderen:
- Wat kan kunst betekenen voor kinderen die opgroeien in armoede, oorlog of een verstoorde school- of gezinssituatie?
- Welke randvoorwaarden zijn nodig om met kinderen in conflictsituaties in een leerproces of creatief proces te kunnen stappen?
Programma
- 19u00 - Introductie door publiq
- 19u10 - Praktijkverhaal 1: Ashtar Theatre
- 19u40 - Praktijkverhaal 2: kabinet k
- 20u10 - Pauze
- 20u20 - Praktijkverhaal 3: La Petite École
- 20u50 - Reflectie over de drie praktijkverhalen heen
- 21u10 - Uitwisseling & vragenronde
- 21u25 - Outro door publiq
- 21u30 - Einde
Praktisch
- Datum: woensdag 29 mei 2024
- Timing: start om 19u00, einde voorzien om 21u30
- Prijs: gratis
- Taal: Engels
- Online event via Zoom
- Ingeschreven deelnemers ontvangen een Zoom-link enkele dagen voor het event.
- Zorg voor een computer met camera en microfoon.
- We raden je aan om de laatste versie van Zoom op voorhand op je computer te installeren.
- Een opname van het online event wordt gemaakt voor intern gebruik (verslaggeving).
Over de gesprekspartners
Ashtar Theatre
Ashtar Theatre is een Palestijns theater dat pleit voor hoop en verandering. Het werd opgericht in 1991 in Jeruzalem, de huidige vestiging is Ramallah (Westelijke Jordaanoever). Ashtar Theatre maakt voorstellingen, vaak met jonge performers op de scène, biedt acteeropleidingen aan, organiseert het Ashtar Theatre International Youth Festival en nog zoveel meer. Het wil jonge Palestijnen uitrusten met vaardigheden die verder gaan dan alleen het acteren: zelfbewustzijn, zelfvertrouwen, samenwerkingservaringen, communicatieskills… Het theater streeft daarbij naar internationale samenwerkingen, om het wereldbeeld van de jongeren en studenten te verruimen. Maar evengoed werkt het theater zeer lokaal en verplaatst het zijn podium naar afgelegen gebieden.
kabinet k
Choreografe Joke Laureyns en Kwint Manshoven richtten het dansgezelschap kabinet k op. Ze maken dansvoorstellingen en performances waarin kinderen de scène delen met professionele dansers. Hun dans vertrekt van concrete dagelijkse handelingen en van kleine gebaren, doorweven met spelelementen. De choreografen beschrijven hun voorstellingen als kleine utopieën: werelden die tonen hoe vrijheid eruit kan zien. Ze benaderen de jonge performers als intelligente en soevereine personen, waarbij ze zich hoeden voor betutteling. Daarom schuwen ze de grote thema’s niet. Ze raken onderwerpen aan als verlangen en liefde, maar ook angst, verlies en dood. Kabinet k werkt vaak onder de vleugels van grote theaterhuizen, maar evengoed zoeken de choreografen kleinere en kwetsbare contexten op. Zo werkten ze de voorbije jaren met kinderen en volwassenen uit de Palestijnse diaspora in Libanon en Gent, of ter plaatse in Jenin en Jeruzalem.
La Petite École
Marie Pierrard en Juliette Pirlet stopten allebei met hun job als leerkracht om La Petite École te openen in het hart van Brussel. Daar vangen ze kinderen op zonder enige schoolachtergrond, die vaak uit ballingschap komen. Deze kinderen willen graag leren en naar school gaan, maar kennen de de schoolcode niet. In La Petite École kunnen de kinderen elke dag kiezen tussen twee workshops of klassikaal leren zoals schrijven of lezen. De workshops werken aan vaardigheden die de kinderen helpen bij hun werk in de klas. Fijne motoriek, socialisatie, respect voor regels, meten, keramiek, timmeren… La Petite École geeft hen een bufferzone, een plaats om zich weer als kinderen te voelen voor ze geconfronteerd worden met een klassieke school die van hen verwacht dat ze leerlingen zijn.
Over de partner
hetpaleis
hetpaleis is een podiumkunstenhuis voor jong publiek in het centrum van Antwerpen. Het stimuleert kinderen in hun kunstbeleving: als toeschouwer, als gesprekspartner, als deelnemer van workshops, als jonge artiest. hetpaleis wil een spiegel zijn voor een wereld die ingrijpend verandert. Het publiek van het huis is een afspiegeling van de grootstedelijke bevolking van de stad: toeschouwers van uiteenlopende achtergrond en afkomst zitten er zij aan zij, een wereldpubliek. Medewerkers van hetpaleis hechten veel belang aan het feit dat de jonge bezoekers levenservaringen hebben die vaak te lang onzichtbaar blijven. hetpaleis werkt vanuit de overtuiging dat kunst kan helpen om die ervaringen bespreekbaar te maken, en daardoor deelbaar. Het huis wil een plek zijn waar dit mogelijk wordt gemaakt.
